4! (faktöriyel değil, ünlem o, girilen yaşa dikkat çekmek istiyorum)

İşin komikli kısmı daha sonra,akşam vakti paylaşılacak baştan söyleyeyim.

Bir süredir kopardığım yaygaradan da bildiğiniz üzere 4. yaşını doldurdu blog'um. 126 yazı var, 15 tanesi spoiler, dert yanma vs fasa fiso güldürüden uzak şeyler olsa 100-110 arası komik şey yazmışım, yazmaya çalışmışım. Bu rakam gerçekten mutluluk verici.
Çok çok önceleri karikatür çizmeye çalışmıştım. Bileğimin yetmediğini anladığım yerde - ki bu 2006 yılına denk geliyor düz yazıya geçiş yaptım. Bana komik gelen ama çizerek bir türlü anlatamadığım şeyleri yaza yaza anlatmaya başladım. Böylesi daha güzel daha anlaşılırdı. Tabi daha güzel,açık anlatmaya kelimelerin de yetmediği şeyler var. Onun için de görsel sanatlar gerekli. Bir gün yaparım birşeyler yine daha önceden de yaptığım gibi.

Okuyan, tıklayan, yeni bişey var mı diye soran, yeni yazı yolunu gözleyen tüm okurlarıma imkanım olsa tek tek teşekkür ederim böyle sarılıp. Ama imkanlar sadece sözlü bir teşekkürü mümkün kılıyor. Sözlü olarak bu teşekkürümü ileteyim yazının en başında, buradan bir kelime dahi olsa okumuş tüm güzel insanlara. Özel isimle teşekkür etmem gerekirse de bunu Didem Toprak'a etmeliyim. Beni blog açmaya yönelten, ilk yazıma ilk yorumu 'Space Jumpin' nickiyle bırakan Didem sayesinde var böyle bir yer.

4 yıl önce alel acele adını bile doğru dürüst düşünemeden açmıştım dolma biber tezgahını. Yaklaşık iki hafta önce de isim değişikliğine gidip "demirbey ve bıyıkları" diye isimlendirdim yazım alanımı. Görünürde 119, ama ben de biliyorum ki çok daha fazla insanın okuduğu, belki okurken biraz da güldüğü bu yer adeta çocuğum gibiymiş meğer. Yeni yaş telaşesi bunu hissettirdi bolca. Bir twitter veya başka bir sosyal paylaşım sitesi asla yerini alamıyor bu çocuğun.

Ben bu 4 yıl boyunca kimi zaman sık, kimi zaman seyrek yazdım ama hep yazdım. Burası sayesinde yazmayı alışkanlık haline getirdim ve yazdığım şeylerin kaybolup gitmesinin önüne geçmiş oldum. Bu blog vasıtasıyla Aras, Okşan, Cüneyt, Sevgi'yle tanıştım. İçi ayrı dışı ayrı güzel insanlar...

Kinimi de burada kustum, mutluluğumu da burada dışına taşırdım. Sıkıldığımda burada eğlenerek eğlendirmeye çalıştım, sırf siz de gülün diye. Yakınım olsun olmasın, üzgün insan görmeye dayanıklı bi adam değilim.

Sözün özü, canım Didem Toprak'ın sözüne uyup burayı açışımın 4 yılı geride kaldı. Güzel blog umun yeni yaşı kutlu mutlu olsun.

(yazının başında da söylediğim gibi, asıl komikli upuzun yazı akşam saatlerinde burada yerini alacak.)