22.12.2014

GururLAN

Geçtiğimiz hafta Linkiesta adlı, İtalya'nın önemli online gazetelerinden birinde Çarşı ve Çarşı'nın yargılanması üzerine bir haber yapıldı. Resmi olarak Çarşı üyesi değilim ama iyi Beşiktaşlıyım.
Aşağıda orijinal linkini de paylaştığım haberde ben de elimden geldiğince Beşiktaş'ı, Gezi parkı olaylarını, semtin tribünlerini anlatmaya çalıştım.

http://www.linkiesta.it/processo-35-tifosi-besiktas

İtalyanca bilen buyursun linkten devam etsin, fakat İngilizce lazım bana diyenler için de aşağıda haberin tercümesi mevcut.

"The Carsi protected all, was the defender of the district. Ever since that first night of clashes in Gezi Park, the Carsi sided with vendors, residents, tourists." Emre Gucdemir lives in Istanbul and is a fan of Besiktas, one of the city's main football teams. The Carsi is the largest group of supporters of that team. The words of Emre run back in time.


It is the spring of 2013. Activists, journalists, young people and ordinary citizens poured into the streets surrounding Gezi Park in Istanbul. Protesting peacefully against the construction projects of the Erdogan government, which just above the park Gezi wanted to build a center commercial. But in a short time, after the brutal repression by the police, the protests spread like wildfire across the country. Police launches pepper spray, tear gas at eye level, and water hydrants adds stinging gas. And that becomes the occasion to express disagreement with the growing authoritarianism of the Premier Recep Erdogan, and corruption of the executive. After those first events, Amnesty International accuses the government in Ankara to "large-scale violation of human rights", while organizations such as Human Rights Watch, denounced the restrictions on press freedom, the right of association and assembly that the Erdogan government, in Turkey, was intensifying.

The protests in Gezi Park return topical today, in the days when you open the case against 35 fans of Besiktas. Yet another manifestation of the government's attempts to Erdogan planing dissent inside the country.

Yes, because in the spring of 2013, to demonstrate in Gezi Park were they, the fans of Besiktas, many of whom enrolled in one of the most popular clubs of supporters of the team, the Carsi Group, which brings in a marked A logo anarchist and has a slogan which reads: "Carsi is against everything." Beside them took to the streets even thousands of supporters of Fenerbahce and Galatasaray, the other two teams historic city. But only about 35 fans of Besiktas now hangs very serious accusation: taking part in the protests with the intention of overthrowing the government.

What is known, the protests of the supporters of Besiktas in the days of Gezi, is that they were present and showed off a series of colorful slogans. Some of them got hold of an excavator which pursued an armored police. Twenty-two of them were stopped. "The first day of June, a huge crowd poured in Taksim," says Emre Gucdemir, fan of Besiktas although not officially enrolled in Carsi, this revolts of Gezi Park. "On the evening of that day, the police closed the park. But people who had gathered there was only in Taksim Square. Many began to move in the area of Besiktas, 15 minutes from Taksim "(the names of football teams, in Istanbul, take their name from the districts of the city. The Besiktas, named after the district). Unfortunately a group tried to reach the offices of Erdogan, Dolmabahce. The police tried to prevent it and started the fighting, "says Emre.

A totally different allegations of the prosecutor that lead to the threat of a life sentence for 35 of them.
In the 38-page report of the Prosecutor Adem Meral it supports the argument that those 35 fans were not interested in the popular demonstrations of Gezi Park, but were exploiting the opportunity to groped forceful action against the government. According to Meral, 35 had also studied a catch plan of Prime Minister Erdogan. To that accusation, now risk a life sentence.


The prosecutor cites tweet, phone calls and trying to occupy the prime minister's office in Istanbul as evidence of attempted subversion. But HRW said: "The evidence presented by the prosecutor in the indictment does not contain any complaint of activity comparable to an attempt to overthrow the government or other offenses for which the defendants are on trial, including the act as a criminal gang and resisting the police. "It speaks of "abuse of the justice system."

The trial of the fans is just the latest in a series of attempts made by the premier to weaken the turkish Carsi. "During a public meeting, on the same days of the protests - still tells Emre - Erdogan asked the crowd to applaud a group that bore the logo of Carsi, stating that he was on his side. But the logo of those people was false. There was no A anarchist who instead will comparEmre The Carsi not allies ever for interest or for the benefit of someone. It's silly to think you can handle an anarchist group, "explains Gucdemir.
But after that the Ankara government did not give in. While the curve of Besiktas continues to lead in the field of banners comment to any political fact of interest, a system is introduced to restrict access to the stadiums. "To come now need to buy a card, Passolig, a kind of credit card. But it's really hard to get it and the result is that the stands are filled only to 20, 30% for each team, "says Emre.

The government of Erdogan, denounces Human Rights Whatch in this report in September 2014, has stepped up "the repression of press freedom, rights of association and assembly," from the very beginning of the protests of Gezi Park. Recalling also as Ankara in December 2013 attempted to suppress discussion and information on corruption charges broke out in that month, outlawing even Twitter and You Tube "Since the protests Gezi, says the report, the authorities have blamed thousands of people Istanbul, Ankara, Izmir and other cities because they were participating in events not authorizated at least 5500 people have been subjected to processes, says HRW.

The case of the 35 fans of Besiktas is not isolated. In June it was opened a case against five people accused of leading a criminal organization is of the organizers of Taksim Solidarity, the group that supported the protests in Gezi Park.
Meanwhile, points out once again, Human Rights Watch, open processes against many protesters Gezi Park contrasts with the small number of police officers held responsible for excessive use of force in demonstrations of spring 2013.

"The protests of the supporters of Besiktas have cooled in recent times. People fell into disarray after the double victory of Erdogan (local elections and presidential, ed), "says Emre Gucdemir. "And we Besiktas now we must be cautious. We still await the end of the construction of our stadium and now 35 of us hostage. When we have a stage again, we return to shout choruses of all we know, as we have done so far. "It is in the tribune of Besiktas that Emre says even he learned freedom, equality and truth. "Certainly not in Turkish schools." That's why I took part in the protests of Gezi Park. "It is our mission to react to situations in which there is freedom in play."

Soundtrack:
Kapıcılar Kralı'nın soundtrack'i tadında. Leziz, dinlendirici...

7.12.2014

SICAK DENİZDEN KORKARIM (YENİ İŞENMİŞ OLABİLİR)

'Dobriy vecher' dedim ve kapıdaki görevlileri başımla selamladım. 'Dobriy vecher' diye cevapladılar ve nazikçe kapıyı açtılar. Eyüp önde, ben arkada girdik içeriye. İçeri girer girmez hemen girişteki vestiyer gözüme çarptı. Dizlerime kadar uzanan, yakaları kalkık, sigara kokulu, siyah redingotumu seri bir hareketle omzularımdan aşağı ittiriverdim. Bizi görür görmez saygısından yanımıza koşan vestiyer çocuk tek hamlede havada kaptı pardesümü. Benim ardımdan Eyüp de kendi pardesüsünü vestiyer çocuğa teslim etti.Vestiyerin bulunduğu geniş holün sonuna doğru yürüyorduk ve attığımız her adımda müzik sesine, alkol kokusuna bir adım daha yaklaştığımızı hissedebiliyordum. Hol ile içeriyi birbirinden ayıran kapının önüne geldiğimizde Eyüp, bana döndü ve 'Hadi bize iyi eğlenceler.' diyip göz kırptı. Kapının başında duran mekan görevlisi elini dev, pirinçten yapılmış tokmağa uzattı. 'Dobro pazhalovat!' dedi ve saygılı bir biçimde başıyla bizi selamladı. Eyüp tepki vermedi, fakat ben atara atar, gidere gider yapıda bir insan olduğumdan aşağı kalmadım ve ben de başımla onu selamlayıp 'Spasibo' diyerek Eyüp'ün ardından içeri girdim.


İçeri adımımı atmamla 'O'nu görmem bir oldu. Beyefendi halime, janti üstüme-başıma bakmadan köfte dudaklarımdan istem dışı iki kelime döküldü:
"Ananı skiiii"

Henüz ilk gözüme çarpışında beni bu hale getiren kadınla bir de göz göze gelsem neler olacaktı kim bilir? Fakat o kadar kalabalıktı ki burası, göz göze gelebilmek ciddi bir marifet gerektiriyordu. Yine de elimden geleni yaparak, O'nu gözlerimin hapsinden çıkarmadan adımıza ayırtılmış masaya doğru yürümeye başladım. Yürürken dans eden insanlara çarpıyor, özür dileyecek kadar bile kendime gelemiyordum.Tam masaya gelmeden önce, yerde zannediyorum ki lenslerini aramakta olan bir kadının kafasına diz attım. Kadının sevgilisi beni tartaklamaya kalkar gibi oldu ama sağ olsun Eyüp gelip olayı büyümeden bitirdi. Eyüp, yol-yordam bilir.

Masa mezelerle donatılmıştı. Bir şişe vodka ve bir şişe de tatlı şarap yine masada duruyordu. Masamıza oturduktan hemen beş dakika sonra şef garson yanımıza gelip bir eksiğimizin olup olmadığını sordu. Fakat ben öyle kapılmışım ki O'na... Kalabalığın içinde tıknaz, üstü başı namütenasip bir adamla yapmakta olduğu dansı haset saçan bakışlarla izlemekten fark etmemiştim garsonu. Eyüp 'Fsio..' , 'Khorosho...' ve benzeri şeyler söyleyip garsonu yolladı. Yollar yollamaz koluna dokunup 'Mirim, şu hanımefendiyi tanır mısınız acaba?' diye sordum. "Eski çıktığım lan o! Haydaaaa." diye efelendi. 'Ha ajan, pardon o zaman. Ben tabi bilmediğim için durumları...' vs şeklinde kırdığım potu tamire giriştim. "Yok lan, takılıyorum. Hangisi?" dedi. Eyüp şakacı çocuktur.

Bembeyaz teni, minicik ellerindeki kırmızı ojeleri ve alımlı dolgun dudaklarındaki kırmızı ruju, kusursuz yapmış olduğu topuzu, sadece kollarını ve sırtını açıkta bırakan simsiyah saten-dantel karışımı elbisesiyle 'O'nu işaret ettim bir kez daha. Tanımıyormuş Eyüp de. Daha önce de görmemiş hiç buralarda. Ben yalan olmasın ama rahat bi 1-2 saat o güzeli izledim. Bu sırada Eyüp sürekli bir şeyler anlatıyordu, ama ben dikkatimi anlattığı şeylere yöneltemiyordum bir türlü. Sonunda Eyüp de durumu fark etmiş olacak ki garsonu çağırıp hanımefendiyi masamıza davet etmesini emretti. Eyüp, istediği şeyi yaptıracak adamı bir şekilde illa bulur. Eyüp'ün çevresi geniştir.

Ve işte geliyordu. Adeta yürümüyor, tüy misali havada süzülüyordu. Yakınlaştıkça kalbim yerinden fırlayacak gibi oluyordu. Aklımdan nasıl selam vereceğimi, nasıl konuşacağımı da bir türlü kararlaştıramıyordum. Benim fark edemediğim adımları masamızın dibinde son buldu. Boştaki sandalyeyi çekip ona uzatmak için bile yerimden kımıldayamıyordum. Şimdi artık kokusunu da duyabiliyordum ve mıhlanmıştım adeta, nasıl bir büyüydü bu ya Rab! Sandalye uzatan olmayınca o da tanışmak için elini uzattı bana. Yumuşacık elini ellerimle tuttum ve dudaklarımı elinin üstünde gezdirdim. O an ağız-yüz ellerine kapanıp ağlayabilirdim. Ama neden bilmem yapmadım. Benden sonra Eyüp'ün de elini sıktı. Israrla oturmuyordu ve ısrarla kimse sandalye uzatmıyordu nazlı ceylanıma. Verin ulan şu siktiminin sandalyesini kadınımın kaba etinin altına altına.
Diyemedim. Kulağına doğru eğilip ne oldu manasında 'Chto Sluchilos'?' diye sordum.
"Ahşamınız heyr. Hansınız seks eylemek istiyr? Saati 250 mannat." dedi.

Eyüp'e döndüm. Sonra geri O'na çevirdim bakışlarımı. 'Valla bize "100'den fazla vermeyin." dediler. Turistiz biz diye bizi mi kazıklıyorsun canısı?' dedim. Eyüp de 'Git' anlamına gelecek şekilde kafasıyla işaret etti ve saatlerce beklediğim, rüzgar gibi gelip gitti.

'Valla Azeri şivesi libidomu etkiliyor, dayanamıyorum, düşüyorum ajan. Ayrıca buranın kons bar olduğunu niye söylemiyorsun en başında. Ben o kızla ilgili aklımda ne hayaller kurdum durdum kaç saattir. Rus zannettim, Moskova'ya kız istemeye gittim, önce Moskova sonra İstanbul'da düğün yaptım. Ben Bilmem Eşim Bilir'e katıldım. Oğlumu odasında 31 çekerken yakaladıktan sonra baba-oğul konuşması yaptım. Kızımı evlendirdim. 63 yaşımda öldüm Her anımın bir köşesinde de bu kadın vardı lan. Niye yaptın bunu bana?' dedim.
Asker Eğlencesi'nde marka! SARI TUTKU
"Bedelli vurmuyor muydu sana ya?" dedi.
'Şu andaki haliyle vuruyor. Ben garantici adamım yine de. O yasanın son, kabul edilen halini görmedikçe sevinmiyorum, bekliyorum. Durduk yere timsaha gelmeyeyim diye sevincimi saklıyorum.'
"Hah işte. Ben de seni asker eğlencesine getirdim işte. Bir nevi Sarı Tutku kafası. Sen Ankara'lısın daha iyi bilirsin, anlattırma." dedi.
'Ulan benim burada 18.000 lira borcum var, kalkmış benden 250 manat istiyor bir saat için bu kız da. Hayret bir olgu yanieee.' dedim.
Eyüp'e de askerlik vuracak 1 Ocak 88 kabul edilirse.
Gecenin kalanında müstakbel devremle votka içtik.


Edit: Soundtrack SOKO'dan. SOKO diyince dilim bağlanır oy. Gülmediği takdirde dünyanın en güzel kadını olaplüp. Şarkı ise naif ötesi-->