Alışık değilim böyle birşeye sanırım.Her ölüm haberi kuşkusuz üzer insanı ama bir efsanenin ölüm haberiyle ilk defa karşılaşıyorum.Bir Kurt Cobain,bir Freddie Mercury ölümünü hatırlamıyorum haliyle.Layne Staley öldüğünde de grunge dan bihaberdim henüz,yoksa travmalardan travma beğenirdim kendime.
Şimdi anladım o duyguyu.Hayatımdaki en büyük darbe Pascal Nouma'nın Beşiktaşkımdan gönderilmesiydi.Şimdi şükrediyorum Pascal yaşıyor lan hala.
Şu konserleri bitirip de göçeydin be hacı diyorum içimden,herşeye rağmen R.I.P Michael
buraya anlamlı birkaç satır yazmaya çalıştım fakat başlığın beni benden aldığı için mantıklı düşünemiyorum şu an.
YanıtlaSilölüm bitiş noktası,iyi yanı yarışı tamamlıyorsun kötü yanı ise bizim gibi yarışı seyredip hayran kalanlar için bir daha göremeyeceğimiz olan koşuların yerine anılarımızla yaşıyoruz...RIP Mİkeeee!
YanıtlaSilherkesinde blogu var bilader ya! selimenin bile varsa benim nedn olmasın :D
YanıtlaSilben maykılla ilgili konuşmk istemiyorm şuan böyl boş muhabbetlerle kendimi avutuyorum :)