Tırtlığa Giriş 101

Vedat'la Beşiktaş'ın adı ayrılmaz olmuş ya bir dönem, şimdi kimse inanmıyor Vedat'ın Beşiktaş'tan ayrıldığına. Vedat'ın oraya olan aidiyetini görmüş ya herkes "Bitti orası, kovuldum. Takım arıyorum valla" dese de kimse inanmıyor, çalmıyor hiçbir kulüp kapısını, almıyor ciddiye.
Bundandir ki her şike söylentisi hoşuna gider olmuş Vedat'ın. Kafası da böyle pis çalışır hale gelmiş. Bir iki takım teklif yapmış, "Ben Beşiktaş'ta oynadım lan, size mi dusucem?" diyip terslemiş onları da.

Koşularla hazırlıyor kendini yeni takımına. Bir takımı olmadıgından yaptıgı koşu takımdan ayrı düz koşu bile sayılmıyor. Bildigin koşu işte, Sergio Tacchini giymiş emekli zengin koşusu.
'Yorumcu mu olsam' diyor? 'Oynayamadigim seyin yorumunu yaparak mı ekmek yesem?' Hayret ki yakistiramiyor kendisine.
Taraftar da unutuyor onu yavaş yavaş. Aynada Yusuf Tunaoglu'nu görmeye başlıyor her kendine bakışında.
Şarkıcı olsa sabah programlarına ikar hatirlatirdi kendini. Belki bir iki sansasyon... Bilmiyor.
Twitter hesabından gündem yaratıp hatırlanmak? Beşiktaş'ın ekmegini yemiş ya yediremiyor kendine bu kambur halleri. Adaşı Vedat Okyar'ın orta sahada top sürdüğü gibi durmalı,yürümeli. En has mankenin bile podyumda yürüyemeyeceği kadar dik...
Evine yürürken bir mahalle maçının ortasında buluyor kendini, sokağın ortasında. Cocuklar tanıyor onu, güçsüz takımın en kötüsünü çıkarıp Vedat'ı alıyorlar. Vedat Beşiktaş'tan ayrıldıktan sonra toptan ne kadar sogudugunu anlıyor. Artık buralarda top oynayası yok. Bir pozisyonda basıveriyor iki cocuk sıkıca. Vedat yardıma gelen bir arkadasinı arıyor, bulamıyor. Vuruyor topu taca. Ne rezillik hey Hat! Cocuklar ona 'Napiyorsun?' diye bakıyor. O ise cocuklara 'Niye yardıma gelmiyorsunuz? Muhtactim.' diyen gözlerle sitem ediyor. İki taraf da birbirinin bakışlarından bı bok anlamıyor. İncinip ayrılıyor maçtan o dakika.
Evine gider gitmez de veriyor kararını, alıyor biletini. Rastgele bir ülkeye. Sadece gidiş. Yeni arkadaşlarla tanışıp gittiği yerin Beşiktaş'ında oynamak var aklında.