Bazen hüzünlenirim ağlarım.
Hele ayna karşısında ağlayabilirsem tadından yenmez bu bebek
Adeta bir tiyatrocu gibi
Misal Zuhal Olcay, Yıldız Kenter mesela,
Bir de inceden makyajımı siliyor olsam o anda
Uff bebek
Bulutlara çıkardım
Fazla ağlamam ama.
Bilirsin ağlayan erkek hakkındaki düşüncemi:
Ağlak, duygusal adam homoseksüelliğe yatkındır derim.
Homofobik diye yaftalama kaytan bıyıklını.
Ya da yaftala istersen,
Kaç yaşına gelmişsin ben ne hakla karışırım yapacağın işe.
C'mon c'mon c'mon! I wanna count the hands!
Neden ağlıyorsun diye sormadın,
Seni gidi işveli, bencil, pedofilisever kadın.
Babamı anlattım mı hiç sana.
Gözlerin parlamasın hemen dudu dillim babamla aranızı yapmaya niyetim yok
Hem babamda pedofili de yok.
Bana ağlamamayı babam öğretti
Her şımarıkça ağlayışımda derdi ki bana:
GEL AĞZINA VURAYIM DA AĞLAMAYA SEBEBİN OLSUN!!!
Söyle çıtır kızım, söyle orantısız göğüslüm,
Nasıl ağlayayım hönküre hönküre şimdi?
C'mon c'mon c'mon! I wanna count the hands!
Neden ağlıyorsun diye sormadın,
Seni gidi işveli, bencil, pedofilisever kadın.
(Herşey örovizyonda birincilik için. Bir kere de benim kapımı çalın namussuzlar. Araya "İngilizce de bilir bizim memleket" mealinde ingilizce ünlemler de yerleştirip muhteşem bi anadolu rok şarkısı yapmıştım halbüse. Kısmet değilmiş, e napayım ben de: önce Ayna'ya veya Murat Göğebakan'a veririm parçamı, sonra da ısrar eder Fantezi Müziğin Prensi BAHA'ya cover'lattırırım şaheserimi.
Uff berberde traş olurken kendi yaptığım şarkının Kral'da çıkacak olması, benim onu berbere övecek olmam... Bunlar minik mutluluk kaynaklarım lan!)
ahah. bu nasıl bir bilinçakışıdır. güldüm.
YanıtlaSilben bülend özveren'in klonuyum
YanıtlaSilhaha:D izninle bi süre köşeme çekilip güleceğim.
YanıtlaSilNormalda algı süzgecine takılan, kimsenin dokunamadığı yerlere dokunan şarkılar vardır. Ya da "herhangi" şarkılar. İşte onlar bile sana konuşmaya başlar yeri geldiğinde.
YanıtlaSilFarketmeden öğrenmek vardır, ne öğrendiğini, nerede hatırlayacağını bilmesen de ömür boyu kılavluk ederler sana kör kaldığında.
Ve sevimsiz "olacaklar" vardır hayatında, bir kereliğine. Bir şekilde olacaklarsa, oldukları andan sonra geride kalışı bile en kötüsünden bir tesellidir.
Sırf bunlar, yerde linç edilirken dahi gülümseyerek orta parmağınla dünyayı selamlamanı gerektirir.